GURUR DUYUYORUM..

Gurur Duyuyorum !   Hırslıydı… Yapamadım, bitmiyor, sıkıldım hiç demezdi. Küçücüktü, yapılacak bir iş varsa inat eder, Yapamadı derdirtmezdi…   Ortaokula başladığında, Değirmendere Spor ve Voleybol ile tanıştı. Antrenörü Soner Binici yakama yapıştı, düşmedi… Okulunu bile değiştirdi. Gün geldi, Eczacıbaşı alt yapısına istiyorlar dedi. Hiç aklıma yatmadı, 12 yaşında kızım ve gurbet… Bir yıl daha geçti, ısrar devam etti. Büyüklerimizin de karşı çıkmasına rağmen, Ya geleceğine mani oluyorsam diye düşündüm… Uzun sürmedi, İstanbul yollarına düştük.   Yapabilecek misin kızım? Bu soru Büşra’ya sorulamazdı… “Evet çok istiyorum, yapacağım babacığım” Zaten bildiğim, beklediğim bir cevaptı…   İlk yıllar İstanbul su yolu olmuştu benim için, Aile büyükleri ile kızım arasında tampon olmuştum… Hem okul hem spor elbette kolay değildi, O yaşta gurbeti ve zorluklarını saymıyorum bile ! Tabir yerindeyse “ıh” bile demedi…   Yıldız takım, genç takım başarıları, Milli takım tecrübeleri ve başarıları art arda geldi… Tüm bunlara rağmen bizi en çok mutlu eden ise, “Nasıl güzel bir evlat yetiştirmişsiniz” övgüleriydi.   Eczacıbaşı A Takım kadrosuna girdiği günlerdi, Şehirler arası zorunlu bir yolculuktaydım. Telefonla set sonuçlarını öğrenmeye çabalıyordum. Boşa giden çabalarım ve meraklı bekleyişim bir telefonla son buldu. Rakip takımın yöneticisiydi, “Büşra aldığımız maçı bloklarıyla tersine çevirdi, maçı kaybettik”diyor, Tebrik ediyordu… Antrenörünün A Takımda ilk kez şans verdiği Büşra maçı çevirmiş, Formayı bir daha da kimselere kaptırmamıştı…   Eczacıbaşı A Takım, A Milli Takım, 2012 Londra Olimpiyatları, Sayısını hatırlayamadığım başarı ve şampiyonluklar... Son olarak da Eczacıbaşı Vitra’nın 2.Dünya Şampiyonluğu... Yol zorlu, mücadele çetin, engeller ve sıkıntılar çok, Kısaca anlatılması pek mümkün değil aslında…   Voleybol bir takım oyunu ve Büşra bu kızlarımızdan sadece bir tanesi... Onlar, hepsi bizim kızlarımız ve başardılar, Ben sadece Büşra’nın mücadelesinin yakın şahidiyim... Büşra kendi adına başardı, Kendi kızım diye söylüyorum, Gurur duyuyorum...   Onlar, hep birlikte başka şeyleri de başardı… Bizim kızlarımız dedirtmeyi başardılar, Ortak gururumuz oldular... Kızlara örnek olmayı başardılar, Rol model oldular... Kadının gücünü göstermeyi başardılar, Güç oldular, cesaret oldular…   Türkiye’de 2. kez üst üste Dünya Şampiyonu olan, Başka takım varsa tamam, Hep birlikte alkışlayalım… Yok ! Kızlarımız sağ olsun, Maşaallah hepinize ! Bu gurur hepimizin…   Görüşmek üzere, sevgiyle kalın...