Çok acılar çektik,ağladık,üzüldük,içimiz yandı hiç ama hiç mi unutmadık , unutamadık 17 Ağustosu.
Koca bir 16 yılı eh öyle veya böyle geçirdik yıllar bir su gibi geçti ama birde acı içinde kor olarak ateş düşenler dışında yaşam sanki normale dönmüş gözükse de içimiz hala yanıyor hem de nasıl biliyormusunuz yıllar geçsede acılar azalmış gözükse de Ateş düştüğü yeri yakar dostlar .Bu nedenle toplumun tamamı olmasa da bu kadar duyarsızlığa ve vurdumduymazlığa üzülüyoruz biz.
Ders aldık mı geçmişten ibret aldık mı tartışılır mı ama yinede 16 yılı aşkın süredir belli orandaki az da olsa insanların afete duyarlılıkları bizler için yeterli.
Çok çalıştık,emek verdik biz bu işe bir daha keşke 17 Ağustos da yaşadığımız bu aciz duruma bir kez daha düşmemek için Bilinçli toplum olabilmek için toplumu bilinçlendirmek için İnsanların acıyı yaşamaması için unutkan ve hassas bi toplum olmaktan çıkmış gözüksek de Biz GÖLCÜK ARAMA KURTARMA DERNEĞİ GESOTİM gönüllüleri olarak bu bu bedelsiz tamamen insanlık adına hiçbir beklenti olmasını düşünmeden , insanların enkazlardan Kurtarın sesine elimizi uzatıp katkı sağlamak amacıyla çok çalıştık ve çalışmaya da devam edeceğiz.
Yormaya çalışılsak ta Yorulmadık biz bu onurlu işimizi yapmaktan.
Biz bu işimizi kesinlikle işleri siyasi ya da parasal karşılık beklemeden yapmanın hep mutluluğunu yaşadık.Yıllar sonra bu onurlu işimizi yaparken arkamızdan Bunlar ne iş yapar diyen cahil kesimin boş laf üreten insanlar duymazlıktan gelip yağmur çamur kar kış demeden eğitimlerimizi aralıksız olası afetlere müdahale açısından sürdürdük.Örnek sivil toplum,sorun yaratan değil sorun çözen bir sivil toplum örgütü olarak bugünlere gelebilmenin mutluluğu verdiği Moralle dik durduk hep.
Sevgili Dostlar ,Gölcük'te 17 Ağustos Deprem şehitlerini anma adına gösterilen her çaba desteği hak ediyor bizce de. Hele ki böylesine ilgisiz ve unutkan bir toplum yapısı mevcut olsa bile.Ama Bizler Gölcük Arama Kurtarma Gesotim Gönüllüleri olarak kuruluş tarihimiz olan 10.Kasım.1999 yılından günümüze nasıl sorumluluğumuzun bilincinde görev yaptıysak bundan sonrada daha şevkle ve arzuyla çalışmalarımızı sürdürmeye Anma etkinliklerinde ön planda aktif rol oynamaya devam edeceğiz.Sadece üzüntümüz insanların bazen umursamazlıkları…Hiroşimada yaşamını kaybetmiş insanlar için her yıl on binlerce insanlar,Sivas Madımak otelde yaşamlarını kaybetmiş insanlar için ve bazı yazarların anma günlerinde  her yıl yine binlerce insan toplanıp yaşamlarını kaybetmiş insanlar için etkinliklere katılıp dualarla, unutmadıklarını ifadelerle birliktelik sağlayabiliyorlar…..17 Ağustos da biz 15.000 e yakın dostumuzu canımızı kaybettik….İlçemizde beş bini aşkın canımız toprağa verdik ama her yıl yaptığımızı anma etkinliklerini 100 lerle yapamıyoruz….Onları yılda 1 kez de olsa anmada birlikte olamıyoruz., Neden ..neden ….Neden anma etkinlikleri ayrı ayrı yerlerde yapılıyor da Depremin merkezinde GÖLCÜK te tek yumruk olunamıyor.Bunu biz Hmedik dostlar ,yaşadık hemde nasıl yaşamak, iliğimize kadar yaşadık ve hala izlerini taşıyoruz.