GERİDE FUTBOL VE İNSAN SEVGİSİ BIRAKTI

  Değirmendere’nin  futbol  çınarı Maradona Ekrem (Ekrem Ağırbaş) hayata veda etti   GERİDE FUTBOL VE İNSAN SEVGİSİ BIRAKTI   Tertemiz yüreğini futbolla ve saygın kişiliğiyle dolduran iyi insan Maradona Ekrem(Ekrem Ağırbaş) 88 yaşında Değirmendere’de vefat etti. Cenazesi önceki gün Değirmendere Merkez camiinde kılınan öğle namazını müteakip Değirmendere mezarlığında toprağa verildi. Değirmendere futbol tarihinin duayeninin, geride futbol ve  insan sevgisini bırakarak aramızdan ayrılması Değirmendere’de büyük üzüntü yarattı. Yeni Gölcük Gazetesi olarak Ekrem Amca’ya Allah’tan rahmet yakınlarını, dost, akraba futbolsever ve Değirmendereliler’e başsağlığı diliyoruz. Anısı önünde saygıyla eğilirken yazarımız H.İhsan Sönmez’in önceki yıllarda yayınlanmış Maradona Ekrem söyleşisini yayınlıyoruz.   Söyleşi: H.İhsan Sönmez   Değirmendere’de futbol tarihi konuşulduğunda akla ilk gelen isim o. Tertemiz yüreğine insanlık sevgisinin yanında futbol aşkını sığdırarak herkesin saygısını ve sevgisini kazandı. Çınarlık Meydanında başlayan futbol serüveninde, futbolla özdeşleşmiş bir yaşam kesitinin kahramanı Ekrem Ağırbaş’ın yani Maradona Ekrem’in öyküsünü bulacaksınız.   Ekrem Ağırbaş 1925 Y.Değirmendere doğumlu. Haşim Bey’in oğlu. İlkokulu 1937 yılında Yukarı Değirmendere’de bitirdi. Değirmendere’de ortaokul yoktu. İzmit ortaokulunda okumakta günün şartlarında çok zordu. Bir dönem Belediye Başkanı olan dedesi Mustafa Kuzu tarafından Tapu Dairesine yardımcı verildi. İlkokul mezunu olduğundan tapuda geleceğini göremedi. İstanbul’da dayısının yanına gitti. Aksaray’da bir akraba evinde kalarak Yenikapı ortaokulunu bitirdi(1943-1944) Sonra Pertevniyal Erkek Lisesine devam etti. Futbol aşkı nedeniyle liseyi yarıda bıraktı. 1948’de askere gitti. Uçaksavar topçusu olarak Erzurum,Merzifon ve Kayseri’de görev yaptı terhis oldu. Gölcük Tersane Komutanlığı Personel bölümüne girdi. 27 Yıl bu görevde bulundu ve 1976 yılında emekli oldu. Halen Değirmendere’de yaşıyor evli ve 2 kız babası.   Ekrem Ağırbaş’ın yaşamında futbolun özel bir yeri var. Kişiliğiyle futbol iç içe geçmiş durumda. İyi yürekli kalbi herkese açık. Onun olduğu her yerde futbol konuşuluyor. Değirmendere Doğan sporla başlayan futbol serüveni, ilerlemiş yaşına rağmen heyecanlı şekilde sahalarda izleyici olarak devam ediyor. Bir futbol adamına Değirmenderespor ve futbolla dışında bir şey sorulamazdı. Maradona Ekrem’le futbolu ve Değirmenderespor’u konuştuk.   Futbol ilginiz nerede ve  nasıl başladı?   1937’de ilkokul son sınıfta Başöğretmenimiz Şefik Bey’in teşvikiyle voleybol ve futbol merakımız başladı. Bugünkü Çınarlık Meydanında öğretmenimiz bir saha açtı ve önce voleybol oynamak için ağ kurarak voleybol oynamaya başladık. O dönem Çınarlık meydanı dışında bir alan yoktu çünkü her taraf bağ ve bahçeydi. İlk voleybol maçımızı Gölcük ilkokuluyla yaptık. Çocuklarla kendi aramızda Eski Yalı- Yeni Yalı mahallesi maçları yapmaya başladık. Çınar ağaçlarını kale direklerimizdi. Çok iddialı maçlar oynanıyordu. Zamanla vapurla İzmit’ten gelen takımlarla maç yapmaya başladık. Futbol ilgimiz böyle başladı diyebilirim.   O günlere ait ilginç bir anınız var mı?   Şimdiki Trabzonspor’un eski adı Trabzon İdman Ocağı’ydı. Dayımla adalarda askerlik yapan Trabzon’un o günkü efsane kalecisi Hüseyin bir gün Çınarlık Meydanında bizi futbol oynarken izledi. Maçtan sonra bana övgü dolu sözler söyledi ve futbolculara başarılar diledi.   Değirmenderespor’la ilginiz nasıl gelişti?   1950 yılında Değirmendere’de, Değirmendere Doğanspor vardı.Ama resmi bir takım değildik. Rengimiz yeşil kırmızıydı. Kırmızı Kiraz’ı yeşil yaprağının rengiydi. Aynı yıl bu takım tescillenerek yani resmiyet kazanarak İzmit Bölgesinde amatör maçlara çıkmaya başladık.  Değirmendere Doğanspor’un özü, futbolcuları  başlangıçta size anlattığım Çınarlık Meydanında futbol oynayan bizlerdik o çocuklardı. Doğanspor bünyesinde atletizm, güreş, yüzme, voleybol gibi diğer branşlarda bulunuyordu. Bu kulüpten başarılı sporcular yetişti. Güreşçi Ferit, Yüzü Samim, Ali Gören, atletizmde Hidayet Ünal’ı sayabilirim.   Değirmenderspor’a nasıl katıldınız, kaptanlığınız nasıl oldu?   Değirmendere Doğanspor kurulduğunda 21 yaşındaydım. Takım resmi karşılaşmalara çıkıyordu. Takımın kendisi zaten bizdik. Ücret almadan çokca da cebimizden harcayarak futbol oynardık. Takımda sağ açık olarak oynamaya başladım. O dönem kulübü kuran bizden büyük olan Bekir Çakar, Mehmet Tunakman, Kazım Gökalp’ler vardı. Başarılı maçlar çıkardım ve kaptanlığa yükseldim. Takımda İzmit bölgesinde gözdoldurmaya başladı. Değirmendere belediyesi resmi olmasa da takıma ufak tefek yardımda bulunuyordu. Takımda aktif futbolculuğum 1954’e kadar devam etti.   Aktif futbolculuğundaki birkaç anınızı anlatır mısınız?   İki tanesini anlatayım. Bir gün Karamürsek karşılaşmasında daha sonra Kağıtsporda oynayan ve daha sonrada milletvekili olan zamanın en acar futbolcusu olarak bilinen Fantoma Salih’i maçın ilk yarısında öyle bir markaja aldım ki adım atamadı. Adım atamayınca ikinci yarı Fantoma’yı oyundan aldılar. Yıllar sonra Fantoma Salih milletvekili olarak  Değirmendere’ye geldiğinde karşılaştık. Kendisine “hoş geldiniz” dediğimde, bana gülerek” o maçı unutmadım” dedi.   Gölcük Dumlupınar futbol takımında sağaçık Mustafa vardı. Sağ açık olduğum halde mevki değiştirerek onu markaja aldım. Mustafa maçta kulağıma eğilerek “Abi ne olur bir gol atayım” dedi.   1954 sonra ne oldu?   Ben kulüpten ayrılınca Doğanspor’un faaliyetleri önce kısmen durdu saha sonrada hatırladığım kadarıyla genel kurulu yapılamadığından kulüp kapandı. Bu süreden sonra ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama en az bir on yıl geçmiş olduğunu düşünüyorum. Daha sonra Çetin İnce, Atilla Coşar, Asfalt Rıza ve etkin isimler sporseverlerin teşvikiyle kulubü ayağa kaldırmak istedi. Resmi müracaat yaptılar. Hatta kulüp aynı rengi alamadı. Kocaelispor’dan yardım alınabilir düşüncesiyle forma rengi yeşil siyah oldu. Kulübün adıysa Değirmenderespor oldu. Doğanspor geçmişini bundan sonra Değirmenderespor’a bırakmış oldu.   Futbolculuk sonrası futbol heyecanınız ne oldu?   Futbolu bıraktıktan sonra iyi bir izleyici olarak futbolun hep içinde oldum. Futbol zaten yaşamımın bir parçasıydı futbol aşkıyla bu yaşa kadar geldim. Futbol heyecanım 18 yaş düzeyinde devam ediyor.   Size neden Maradona diyorlar?   Bundan yaklaşık 10-12 yıl önce kahvede otururken rahmetli Sedat ki arkadaşımızdı bana bu lakabı taktı. Bu bana sonradan takılan bir lakap. O gün bugün herkes bana “Maradona Ekrem”demeye başladı.   Bugünkü futbol ve Değirmenderesporla döneminizi karşılaştırır mısınız?   Şimdiki futbolcular şanslı. Bütün imkanlara sahipler. Futbol sahalarının çim, futbol malzemelerinin kaliteli olması, takımlara çeşitli çevrelerden destek verilmesi yönünden çok şanslılar. Bizim dönemimizde böyle şeyler yoktu. Değirmenderspor’u yöneticisinde teknik direktörüne taraftarına, futbolcusuna kadar iyi niyetli ve çalışkan buluyorum.   Yöneticilere, futbolculara ve taraftarlara önerileriniz var mı?   Futbolcular futbolları kadar sahada iyi ahlaklı ve saygın olmalıdır. Taraftarların sporcu gibi davranması çirkinlikten uzak durmaları futbol için önemlidir. Futbol sorumluluğu olan bir spordur. Futbolu bu çerçevede gördüm ve o anılarla yaşıyorum.   Söyleşimiz için teşekkür ederim son olarak vermek istediğiniz bir mesajınız var mı?   Futbolu ve Değirmenderespor’u çok seviyorum. Değirmendere futbol camiasına yöneticilerine, futbolcularına ve hiçbir zaman unutmadığım taraftarlarına başarılar diliyorum. Gazeteniz Yeni Gölcük’e ve çalışanlarınıza sevgiler sunuyorum.