Günlük hayatın koşturmasına öğle dalmışız ki
gözümüzün önünde yaşlanan dramları bile es geçiyoruz.
Hepimiz öğle yüksek perdeden atıp tutuyoruz ki kendimizin dünyanın merkezi zannediyoruz.
Yanı başımızda aç bi aç yaşam savaşı veren,
Hayata tutunmaya çalışanları görmezden geliyoruz
Sosyal Devlet,
Sosyal yardım,
Ğalavraları ile vicdanımızı rahatlatıyor
Acı içinde yaşamaya çalışan çoluk çocuğu bile görmek istemiyoruz.
Kim üstüne alınırsa alınsın
Memleketin merkezinde üç çocuk
Yaşlı bir kadının eline bakarken
Bizler palavra dinlemeye devam ediyoruz.
Sayın Kaymakam
Sayın Belediye Başkanı
Kendisini bu kentte “Büyük insan” gören siz saygı değer beyler
anlattığım dramı sayfalarda okuyabilirsiniz.
Hadi şimdi siz sayınlar bir el atın da bu üç çocuğun kararan hayatını aydınlatın.
Çok zor olmasa gerek değil mi?