Ümit Deniz, Gölcükspor için yıllarca çile çekmiş.. O trübün senin, Bu trübün benim dolaşmış.. Gece otobüslerde yatıp, Deplasman tozu yutmuş... Sonra bir gün, Ümit’in başına talihsiz bir olay gelmiş.. Hepimizin bir gün gelebileceği, Hepimizin bir gün yaşayabileceği bir olayı yaşamış Ümit Deniz... Önceki gün Deniz’i manşetimizde konuk etmiştik... Deniz’e önce bir akülü araba lazımdı.. Engelliler  Derneği de, bazı eş, dost, arkadaşları da uğraştı durdu.. Çözümün gelmesi gereken yerin, Gölcük olması lazımken, Gölcük’ten beslenenler bu sesi ne yazık ki duymadı.. Neyseki Ümit’in akülü araba işi bir şekilde halledildi.. Yeterli mi ? Elbet değil.. Ayaklarını sağlıklı kullanamayan Ümit’in önce bir eve ihtiyacı var... Çünkü Ümit, otelde yaşamını sürdürüyor.. Ve elbet ardından bir iş... Bir Gölcük insanının yaşamını kurtarması bu kadar güç olmamalı... Bu kent de Ümit’e biri el uzatmalı.. Kaymakam mı olur, Belediye Başkanı mı olur, Yoksa bir yardımsever mi çıkar bilinmez ama, Ümit’in yeniden yaşama tutunması sağlanmalı..