Pandemi başladığında hükümet yerinde bir karar almış ve işçi çıkartmaları yasaklamıştı.. Bu nedenle fabrikalar işçi atamıyor, İşçi de arkasında devlet güvencesi var diye seviniyordu.. Mart ayında başlayan salgın en çok işçi kesimini etkiledi.. Yan yana çalışan işçiler ya virüsü kaptılar, ya da temaslı olup karantinaya alındılar.. Salgın arttıkça, fabrikada çalışan işçi sayısı azaldı, Vardiya saatleri uzadı da uzadı... Paraya doyman işveren, işçiyi adeta bir köle gibi çalıştırdı.. Bugün hemen tüm fabriklarda Covidli ve temaslı sayısı inanılmaz boyutlara ulaşmış durumda. Ama işveren üretimi durdurmuyor.. Maliyet artar diye yeni işçi de almıyor.. Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir mantığıyla, Adeta bir kölelik düzeninde işini yürütüyor.. Akşam Fox TV'de de haberi vardı.. Fabrikada kaptığı virüsü annesine,babasına,kardeşine kaptırıp onları kaybeden işçiye bir darbe de işveren vurmuş.. Acılı işçiyi, Kod 29 ile işten atmış... Gariban işçi, göz yaşı döküyordu ekranda.. Hem en sevdiklerini kaybet, hem işten atıl !.. İşveren kolayını bulmuş.. Bu köle düzenine karşı çıkarsan, Sesini yükseltirsen Kod 29  ile sana kapıyı gösteriyor.. Anlamı belli " Ahlaki nedenler ya da iş vereninin iyi niyetini suistimal".. Bir bahaneyle kapı önüne konulan işçiye tazminat da ödenmiyor üstelik.. Dahası var, Kod 29 nedeni ile işten atılan işçi,  SGK kaydına işlenen bu gerekçe nedeni ile bir daha kolay kolay iş de bulamıyor.. Yani, hayatı sönüyor işçinin.. Bugün geldiğimiz noktada, Fabrikalar adeta insan öğütüyor.. Acıma yok, dur durak yok !.. Karşı çıkana ise Kod 29'u yapıştırıyor.. İşçi ne yapsın, işçi nereye gitsin ? Zaten ya sendikasız, ya da sendikası işe yaramıyor.. Sonuç, tazminatsız, yalan nedenlerle kapı önüne konulmak.. Düzen bu, mağdursa hep işçi, emekçi... Allah yardımcıları olsun...